Informatie

Wie zijn wij?

De dierenambulance is opgericht op 1 oktober 1988 met als doel eerste hulp te verlenen aan gewonde en zieke dieren en het vervoeren van zieke of gewonde dieren naar de dichtstbijzijnde dierenarts of kliniek. De dierenambulance is een stichting/vereniging en heeft derhalve geen winstoogmerk. De dierenambulances zijn afhankelijk van donateurs giften en sponsors. Voor een gift, schenking of een donatie verwijzen wij u naar de button Sponsors.

Algemene informatie

Een dierenambulance is een voertuig dat speciaal is uitgerust voor eerste hulpverlening en opvang van dieren. Een dierenambulancedienst wordt doorgaans aangestuurd door een organisatie die gebruik maakt van vrijwilligers.

Deze vrijwilligers krijgen een opleiding dieren-EHBO en bemannen bij toerbeurt 24 uur per dag en 7 dagen per week de ambulance, al dan niet in piketdienst. Soms is een kantoor of uitvalbasis beschikbaar. Piketdienst houdt in dat de dienstdoende vrijwilliger de ambulance thuis parkeert en uitrijdt bij meldingen van dieren in nood. Dat kan variëren van aangereden dier tot een verdwaald huisdier.

Er zijn veel richtlijnen waar de vrijwilligers van een dierenambulance zich aan moeten houden. Deze kunnen in de loop der tijd aan verandering onderhevig zijn. Redenen daarvoor kunnen crisissituaties zijn of wijzigingen in de (Flora- en Fauna-)wet, maar ook veranderingen binnen de aansturende organisatie.

Hoe is de dierenambulance achter de schermen georganiseerd?

Niet alle, maar wel veel dierenambulances worden aangestuurd door de landelijke of regionale meldkamer 0900-0245 . Er bestaan ook particuliere diensten, die weliswaar geen grote organisatie van naam hebben om hun belangen te behartigen, maar die vaak wel bestaan uit kleinere groepen medewerkers (soms zelfs maar één) met een veel kleiner verloop en vaak vele jaren ervaring. Hieruit valt af te leiden dat het nadeel van een grote organisatie is dat er vaak nieuwe mensen geworven en opgeleid moeten worden, waardoor een foutje snel gemaakt is. Zoals elke vrijwilligersorganisatie kampt ook de dierenambulance vaak met een tekort aan nieuwe vrijwilligers. Een ander nadeel is dat het heel moeilijk kan zijn om alle vrijwilligers op één lijn te krijgen en een en ander in goede banen te leiden. Het is aan de organisatie om dit correct en effectief te begeleiden.

Niet iedereen heeft dezelfde motieven om zich in te zetten voor de dierenambulance. Soms leiden goedbedoelde acties tot meer dierenleed in plaats van minder. Denk daarbij aan het zelf flesvoeden van moederloze kittens. Dit vergt veel kennis en kunde en is bovendien niet altijd in overeenstemming met het gevoerde beleid van de organisatie. Het kan lastig zijn om steeds weer nieuwe vrijwilligers goed uit te leggen wat de gevolgen op lange termijn kunnen zijn als tegen de regels van de organisatie gehandeld wordt. Bovendien zal de organisatie inspraak van de vrijwilligers serieus moeten overwegen, omdat er zoals gezegd voortdurend tekorten zijn en het niet wenselijk is dat eenmaal opgeleide mensen uit onvrede weer snel vertrekken.

De inrichting van een dierenambulance

De dierenambulance is doorgaans uitgerust met veel speciale hulpmiddelen, zoals:

• Afsluitbare plastic bakken voor overleden dieren behoren tot de inrichting
• Verband en eerste hulpmateriaal
• Ontsmettingsmiddelen, zowel voor de vrijwilliger als voor de dieren
• Handschoenen
• Afvalzakken
• Een stethoscoop
• Chipreader
• Zuurstof en Zuurstofkoffer
• Ook een brancard is niet ongebruikelijk
• Voor het vangen en hanteren van dieren zijn een vangstok en leren handschoenen beschikbaar (roofvogels en katten kunnen bijzonder veel gevaar opleveren voor de vrijwilligers)